Rozdział 20

Oczami Alexis

Harry ... cholera jasna, to już miesiąc odkąd wyjechał, oni wyjechali w trasę. To już miesiąc od kiedy wariuje, nic nie jest takie same. Kontakt oczywiście utrzymuje z wszystkimi poza nim. Najbardziej z Lily i z Zayn'em, którzy jako jedyni z paczki wiedzą o mojej ciąży.
Na razie z maleństwem jest okej, nic się złego nie dzieje. Chociaż ono ma się dobrze.
Ponoć czas leczy rany, dlaczego więc ze mną zamiast coraz lepiej jest coraz gorzej. Wszystko przypomina mi o nim, wszędzie go widzę, w każdym przechodniu na ulicy, w każdym znajomym ze szkoły, nawet w sprzedawcy w sklepie. Czuję się jakby odebrano mi serce i podłożono jakąś tanią tandetną podróbę .... ach no tak to on ma moje serce, a żebym ja mogła żyć podłożył mi podróbę ... a i tak umieram z każdym dniem bez niego.
- Alexis chodź na chwilkę do salonu ! - zawołała mama.
Po chwili, bez życia stanęłam w progu pokoju.
- Coś się stało ? - zapytałam.
- Tak. - odpowiedziała rzucając na stół moimi papierami od ginekologa. Od razu oparłam się o ścianę, zrobiło mi się tak dziwnie gorąco, a pokój zaczął wirować.
- Grzebałaś w moich rzeczach ? - zapytałam.
- Nie musiałam, leżały na łóżku. - odpowiedziała. - Alexis, jesteś w ciąży z Harry'm ? - zapytała, na co nie dostała odpowiedzi, ponieważ obraz zaczął robić mi sie czarny, aż w końcu zemdlałam.

Oczami Lily

To już miesiąc trasy One Direction, powiem szczerze .... jest drętwo. Liam i Danielle patrzą na siebie jak pięciolatki, które musza mieszkać z kimś obcym w domu. Z Niall'em zamieniłam kilka krótkich zdań typu " Gdzie jest .... ", albo " Pośpiesz się ", albo " Zayn zjadł twoją kanapkę ". Harry chodzi przybity od kąta do kąta, mało je i śpi. Jamie jak to Jamie, dalej próbuje poderwać Niall'a, co jej nie wychodzi.
Co do mojego pocałunku z Liam'em. Stwierdziliśmy jednak, że to się dzieje za szybko i na razie pozostaliśmy przyjaciółmi. Danielle i Zayn zaczęli się całkiem nieźle dogadywać, Lou mówi że tak jak za czasów x-factor. Utrzymujemy kontakt z Alexis. Główne to ja i Zayn, wypytujemy się o ciążę. Mi i Malikowi jest łatwiej, ponieważ nawzajem pilnujemy się żeby przypadkiem się nie wygadać nikomu .. co jest bardzo trudne.
Niestety pewnego dnia nasz mulat nie wytrzymał.
- Lily, przepraszam, ale ja nie wytrzymam tego dłużej jak Harry się niszczy, muszę mu powiedzieć. - powiedział zły i zauważając loczka idącego w stronę tourbusu wyszedł mu naprzeciw.
- Zayn czekaj ! - wołałam jednak na próżno, Malik był nieugięty. Błagam, niech on to powie delikatnie i nie prosto z mostu !
- Harry ! - krzyknął czarno włosy co widocznie przestraszyło Styles'a, bo aż podskoczył. - Alexis, jest w ciąży. - dokończył, a ja walnęłam się z otwartej ręki w czoło.
- Słucham ? - zapytał zdziwiony.
- Malik, zamknij się. - powiedziałam ostro - Harry, usiądź. - powiedziałam do tatusia, wskazując na ławkę niedaleko nas. Gdy loczek już usiadł zaczęłam odpowiadać.
- Alexis nie zerwała z tobą, ponieważ już jej na tobie nie zależy. Zerwała ponieważ nie chciała niszczyć ci kariery, życia. My byliśmy temu przeciwni, ale ona miała swoje własne zdanie. Harry zostaniesz ojcem. - powiedziałam po czym spojrzałam na Hazzę. Najpierw spoglądał to na mnie to na Zayn'a, potem schował twarz w dłonie i niewyraźnie zapytał.
- Dlaczego ukrywaliście to przede mną ? -
- Prosiła nas o to. - odpowiedział Malik.
- To mogło zupełnie inaczej wyglądać. Mogłem jej do naszego wyjazdu nie unikać jak ognia i mogłem się nie marnować, mogła być teraz ze mną, bylibyśmy szczęśliwi. - powiedział. - I co ja tu jeszcze robię ? - zapytał sam siebie. - Powiedzcie, że jadę do NY - zerwał się z ławki.
- Pojedziemy z tobą. - powiedziałam.
- Nie ! - krzyknął . - Pojadę sam.

Oczami Harry'ego

" Harry zostaniesz ojcem " - to te słowa tkwiły w mojej głowie przez całą drogę do NY. Całe szczęście, że nie wyjechaliśmy za daleko. Jak ona mogła pomyśleć , że tym dzieckiem zmarnuje mi życie, jak mogła wziąć cały ten ciężar na siebie. Przecież ja jestem w niej zakochany od momentu w którym zobaczyłem ją w Paryżu. Mimo, że jest fanką zobaczyła we mnie zwykłego chłopaka. Tak samo jak na wierzy Eiffla podeszliśmy do barierki, tak samo damy sobie radę z dzieckiem ..... razem.
Po kilku godzinach dotarłem w końcu do Nowego Jorku. Na szczęście pamiętałem jeszcze drogę o jej domu. Gdy byłem na miejscu zadzwoniłem na dzwonek do drzwi. Po pewnym czasie otworzyła mi jej mama.
- Witam, zastałem może Alexis ? - zapytałem.
- Witaj Harry. Nie ma jej w domu, ona jest w szpitalu. - odpowiedziała dość zmartwionym głosem.
- Jak to ? - zapytałem.
- Gdy dowiedziałam się o ciąży ... zemdlała. - odpowiedziała.
- Czy z dzieckiem wszystko dobrze ? - zadałem kolejne pytanie.
- Tak, wszystko jest dobrze, tylko muszą ją zostawić na obserwacji. - odpowiedziała, po czym się uśmiechnęła. - Chodź podwiozę cię do niej. - dodała.

W szpitalu, przy sali Alexis.

Pukając niepewnie wszedłem do środka sali i zobaczyłem moją śpiącą królewnę. Wyglądała pięknie, z resztą jak zwykle. Cicho podszedłem do jej łóżka, usiadłem na krześle i chwyciłem jej rękę.
- Głupia jesteś, wiesz ? - zapytałem całując jej dłoń. - Jestem tu i nie opuszczę cię, nigdy. - powiedziałem.
Nagle ścisnęła moją rękę, a jej oczy gwałtownie się otworzyły. Rozejrzała się po sali, swój wzrok zatrzymała na mnie.
- Harry ? - zapytała ze zdziwieniem.
Uśmiechnąłem się gdy usłyszałem jej melodyjny głos.
- Dlaczego mi nie powiedziałaś ? - zapytałem dotykając drugą ręką jej brzucha.
- To wielka odpowiedzialność, a ty jesteś muzykiem, to by źle wpłynęło na twoją reputację, twoja kariera by się skończyła. - odpowiedziała spoglądając mi w oczy. Zauważyłem w nich łzy.
- Alexis, ale mnie nie obchodzi głupia kariera, ja cię kocham. - powiedziałem. - I już kocham to dziecko, chcę być szczęśliwy, a mogę tylko z tobą. Jeśli ty tego chcesz, wyruszymy w trasę, tylko tym razem z tobą i nowym niewiadomym gościem. - powiedziałem.
Po policzku mojej ukochanej już spływały łzy, a ja nadal wyczekiwałem jej odpowiedzi na to wszystko.
Nagle do sali weszła cała paczka.
- To dziecko będzie miało najlepszych wujków na świecie ! - powiedział Niall.
- Kiedy ją zabieramy ? - zapytał Liam.
- Podsłuchiwaliście ? - zapytałem z nieukrywaną złością.
- To wy już wiecie ? - zapytała Alexis
- Harry, głuptasku .... oczywiście, że podsłuchiwaliśmy. - odpowiedział Lou. - I Alexis, tak wiemy, Lily i Zayn nie nadają się do sekretów. - dodał.
- No tak, w sumie to dobrze, bo inaczej by mnie tutaj nie było. - powiedziałem. - Kocham was, ale mam ochotę też was udusić, więc uważajcie na uściski. - dodałem.
W tym dniu wszystko zaczynało wracać do normy. Teraz jestem przekonany, że po każdej burzy wychodzi słońce.

__________________________________________

Przeraszam, że tak późno, ale sami wiecie, dopadły mnie takie dwie choroby ...... lenistwo oraz brak weny.
Jutro na wieczór powinien pojawić się epilog, zwiastun oraz link do nowego opowiadania oraz .... FiLiP awards !

Zapraszam. !

Rozdział 19

Oczami Alexis

Ubrana  w czarną błyszczącą sukienkę bez ramiączek, oraz w czarne szpilki z wyprostowanymi włosami i delikatnym makijażem stanęłam przed bokiem przed lustrem. Przejechałam delikatnie dłonią po moim płaskim jak deska brzuchu, tuż po tym cicho westchnęłam i oddaliłam nieco rękę zakreślając kształt połowy koła. Nie mogę uwierzyć, że za kilka miesięcy będzie taki. Pewnie pomyśleliście, że jestem głupia, że mogłam poddać się aborcji i żyć w spokoju, ale wy nie jesteście w takiej sytuacji jak ja. To dziecko, ten mały człowiek w środku mnie skradło moje serce. Wiem, że już je kocham, nie dałabym odejść tej istotce.
Jak sobie naważyłam piwa to teraz je muszę wypić i koniec.
Nagle ktoś zapukał do mojego pokoju.
- Proszę. - powiedziałam.
- Kochanie, jesteś już gotowa ? - zapytał Harry wchodząc do mojego pokoju.
- Tak. - odpowiedziałam rozchylając lekko ramiona dając loczkowi znak by podszedł i mnie przytulił.
Zaciskając ręce na jego szyi zacisnęłam mocno powieki powstrzymując się od płaczu, bo wiedziałam, że za kilka chwil może tego nie być. Jak się rozstaniemy to już nigdy nie będę czuła jego perfum, jego silnych ramion oplatających mnie wokół talii, jego malinowych ust, oraz już pewnie nigdy nie będę słyszała jego głosu, już nigdy nie spojrzy na mnie tak jak teraz o ile w ogóle się spotkamy. Po tamtej nocy, kiedy zapytałam go " A co jeśli byłabym w ciąży ", odpowiedział, że razem dalibyśmy rade, że by mnie nie opuścił, ale w po jego głosie mogłam wywnioskować, że trudno było mu to mówić.
Gdy oderwaliśmy się od siebie Harry powiedział coś co automatycznie mnie zdołowało.
- Cieszę się, że będę witać nowy rok właśnie z tobą. - uśmiechnął się. - Chciałbym każdy kolejny rok witać z tobą, do końca moich dni. - dodał.
Do moich oczu momentalnie napłynęła słona ciecz. Delikatnie się uśmiechnęłam i otworzyłam usta by już coś powiedzieć, lecz Hazza zatkał je pocałunkiem.

Oczami Zayn'a

- Dobra ! Wszyscy są, Zayn polewaj ! - krzyczał Lou siadając na jednej z kanap. Właśnie rozpoczynała się jedna z moich ulubionych imprez. Powitanie nowego roku ... SYLWESTER. Na tej imprezie wręcz nie wolno niczego żałować. Otworzyłem więc pierwszą butelkę wódki i panom rozlałem do kieliszków, a paniom zrobiłem naturalnie drinka. Zaczynałem rozdawać to wszystkim rozpoczynając od siebie, a kończąc na Alexis. Gdy podałem jej drinka zareagowała dość dziwnie, jak na nią.
- Nie ! - krzyknęła. Chcąc czy nie chcąc zwróciła na siebie uwagę całego towarzystwa. Spojrzałem na nią niepokojącym wzrokiem.
- To znaczy, nie dziękuję. Nie chcę znowu latać do łazienki jak opętana. - poprawiła się głupio uśmiechając. Zabrałem więc szklankę z napojem i odłożyłem ją w pusty kąt.
Nie minęła godzina, a Niall leżał nawalony na kanapie, podobnie jak po całej akcji z Jamie, właśnie ... Jamie, ona siedziała mając jego głowę na kolanach. Co najlepsze Lily w ogólnie nie zwracała na to uwagi tylko gadała sobie na luzie z Liam'em. Choinka ! Ale się porobiło. Lou bajerował Eleonore przy wieży stereo. Danielle jako jedyna siedziała sama pijąc drinka. Postanowiłem się do niej dosiąść i zagadać jakoś. Jeszcze za czasów x-factora, to ja pierwszy do niej zagadałem, ale później pojawił się Liam i zakochała się w nim.
- Co się tutaj tak w ogóle dzieje ? - zapytałem szturchając ją lekko w ramię.
- Ojj to się w głowie nie mieści. Wszystko się psuje, Zayn. - odpowiedziała.
- Ale co ? - ponownie zapytałem.
- Lily po tej całej akcji skończyła zNiall'em. Liam, najwidoczniej jest nią zauroczony, dlatego też ja zerwałam z nim. Między Lou i Eleonore się chyba jedynie układa dobrze, bo Alexis ostatnio też się dziwnie zachowuje. - odpowiedziała dopijając drinka.
Spojrzałem w stronę Jarrell, która zostawiając Harry'ego wyszła z pomieszczenia.
- Przepraszam, muszę coś załatwić. - powiedziałem i ruszyłem za dziewczyną.
Jak się okazało Alexis wyszła na taras.  Oparła się o barierkę i cicho westchnęła. Stanąłem centralnie za nią, nie dzieliła nas jakaś spora odległość.
- Zamierzasz mu powiedzieć ? - zapytałem.
Najwyraźniej przestraszyłem dziewczynę, bo aż podskoczyła. Odwróciła się do mnie przodem i odpowiedziała.
- Nie rozumiem.-
- Wiem o wszystkim Lexi. - powiedziałem. - Jesteś w ciąży i nawet nie zaprzeczaj. - dodałem już szeptem.
- Skąd ty o tym wiesz ? - zapytała.
- Nie zostawia się od tak testu ciążowego za kosmetyczką w łazience, ktoś mógł zauważyć. - odpowiedziałem.
- Grzebałeś w moich rzeczach ? - zapytała.
- Chciałem pożyczyć tylko żel, ale na podłogę spadło coś bardziej interesującego. - odpowiedziałem.
- Nie mów nic Harry'emu. - poprosiła.
- Nie powiem nic, bo ty to zrobisz. - powiedziałem.
- Wcale tego nie zamierzam zrobić . - powiedziała.
- To co zamierzasz zrobić ? - zapytałem. - Co tak po prostu z nim zerwać tak jak Lily z Niall'em, Danielle z Liam'em ? - dodałem.
- Przepraszam, ale ja innego wyjścia nie widzę. Nie chcę zniszczyć jego marzeń. - odpowiedziała. - Jak to oni wszyscy zerwali ? - zapytała nie kryjąc zaskoczenia.
- Nie zmieniaj tematu. Ode mnie nic się nie dowie, ale ty się lepiej zastanów, bo może ty i to dziecko dałoby mu więcej szczęścia niż spełnienie wszystkich jego marzeń. - powiedziałem po czym opuściłem taras.

Oczami Lily

Za kilka minut północ, nowy rok. Mam nadzieje, że będzie o wiele, wiele szczęśliwszy. Prawie cały wieczór spędziłam w towarzystwie Liam'a i szczerze, lepiej być nie mogło. Z kieliszkami wypełnionymi po brzegi szampanem wyszliśmy na dwór gdzie Lou przygotował fajerwerki. Jedynie Alexis miała jakiś soczek, zmartwiło mnie to, może ona jest w ciąży. Z zegarkiem z ręku zaczęliśmy odliczać.
- Dziesięć, dziewięć, osiem, siedem, sześć, pięć .. - było nas słychać chyba na całą okolicę. - Cztery, trzy, dwa, jeden ..... Szczęśliwego Nowego Roku ! - wydarliśmy się wszyscy i zaczęliśmy składać sobie życzenia. W tym czasie Lou odpalił bombowe fajerwerki.
Gdy cały ten cyrk się skończył wróciliśmy do domu odwalając jakiś dziki taniec. Korzystając z okazji porwałam Alexis na zaplecze kuchni.
- Martwię się o ciebie. - powiedziałam. - Co jest grane ? - zapytałam.
- Nie bardzo wiem jak ci to powiedzieć. - odpowiedziała.
- Jesteś w ciaży ? - zapytałam prosto z mostu.
- Dziękuje, nie muszę się wysilać. - odpowiedziała chowając swoją twarz w dłoniach.
- Harry wie ? - zapytałam delikatnie klepiąc ją ręką po ramieniu by dodać jej otuchy.
- Nie i nie chce by wiedział. Lily, nie pojadę w trasę, rozstanę się z Harry'm, będzie szczęśliwy ale nie ze mną. - powiedziała i rozkleiła się. Szybko chwyciłam jakieś chusteczki i podałam Jarrell.
- Nie sądzę by to było dobre rozwiązanie, on musi wiedzieć. - powiedziałam.- A rodzice wiedzą ? - zapytałam.
- Nie, jeszcze nie. - odpowiedziała.
- Alexis pomyśl jeszcze raz nad tym wszystkim, nie zrób czegoś czego będziesz żałować. - powiedziałam.
- Lily, chodź musisz coś zobaczyć. - zawołał Liam z salonu.
Spojrzałam niepewnie na Alexis,
- No idź. - powiedziała.
Przytuliłam ją przyjaźnie i pobiegłam do salonu. Stanęłam tuż obok Liam'a. On chwycił mnie za rękę i pociągnął w stronę tarasu

Oczami Alexis

Informując Harry'ego, że jestem zmęczona poszłam do swojego pokoju, Styles powędrował od razu za mną. Nie chciał mnie zostawić samej, czego tak bardzo potrzebowałam.
Gdy weszliśmy do pokoju od razu położyłam się na łóżko, a Harry obok mnie.
- Co się dzieje ? - zapytał na co cicho westchnęłam.- Po prostu mi powiedz, ostatnio dziwnie się zachowujesz. - powiedział.
Czułam jak w moim gardle rośnie wielka kula, serce przyśpiesza bicie, a ręce robią się lodowate. Wiedziałam, że to był ten moment kiedy musiałam go zranić, kiedy musiałam dać mu odejść.
- Harry, nie chcę dłużej tego ciągnąć. - powiedziałam ledwo powstrzymując się od płaczu. - Chciałabym powiedzieć, że cię kocham, ale nie mogę ... - mówiłam to co mi ślina na język przyniesie, wszystko by odsunąć go daleko od siebie. Spojrzałam na chłopaka, jego twarz pobladła, a z jego smutnych oczu popłynęły łzy. Zacisnął dłonie w pięści, dobrze wiedziałam, że go raniłam. - Przykro mi, ale to koniec. - powiedziałam.
- Nie wierze ci. - powiedział przez zaciśnięte zęby, wiedziałam, że z każdym słowem było mu coraz trudniej mówić.
- Lepiej uwierz. - powiedziałam spoglądając ukradkiem na swój brzuch.
- To po co było to wszystko ? Po co tu w ogóle przyjeżdżałem, po co się starałem i jak głupi wierzyłem w każde twoje słowo ?! - wykrzyczał. Gwałtownie wstał z łóżka i skierował się w stronę drzwi. - Najlepiej by było gdybym cię w ogóle nie spotkał ! - krzyknął i wyszedł z mojego pokoju.
Spod głowy wzięłam poduszkę, przyłożyłam sobie ją do twarzy i w moim pokoju można było usłyszeć coś pomiędzy płaczem, a krzykiem.

Oczami Lily

- Spójrz tam. - powiedział Lii wskazując na niebo. - To lampiony szczęścia. Pomyśl życzenie, a może się spełni. - dodał.
Spojrzałam na jeden z lampionów i zrobiłam tak jak polecił mi chłopak. Po wykonaniu tej czynności spojrzałam na Payne'a.
- Co pomyślałeś ? - zapytałam.
- Nigdy się nie zdradza życzeń, bo się nie spełnią. - odpowiedział spoglądając mi w oczy.
Nagle odległość między nami zmniejszyła się do granic możliwości. Ręką odgarnął kosmyk moich włosów z twarzy, ujął moją twarz w swoje dłonie, zbliżył się na tyle by nasze czoła się stykały i złożył na moich ustach długi czuły pocałunek.

_______________________________________

Siemanko !

Oto jest 19.

Rozdział 18

Cóż wiadomo, Święta, Święta i po Świętach, a ja złożyć życzeń nie złożyłam ; /
Przepraszam was za to.
Mam nadzieje, że spędziliście je w gronie najbliższych, bez problemów i że dostaliście swoje wymarzone prezenty ; )
Pozostało mi jedynie życzyć udanego Sylwestra, ale macie coś z niego pamiętać. 

Żeby o tej 00:00 spełniły się wasze najskrytsze marzenia.

By ta 13 była szczęśliwa  !

< 33333

Dziękuje za to że jesteście tutaj ze mną, nigdy nie czułam czegoś takiego. To jak widzę ile mam widzów, ile ludzi zagłosowało w ankietach i wasze komentarze ... nie mogę przestać się uśmiechać i momentalnie robi mi się ciepło.

Dziękuje < 3

A teraz rozdziały !

______________________________________
ROZDZIAŁ 18

Oczami Lily

Liam jest cudowny. W drodze powrotnej na każdym kroku próbował mnie rozśmieszyć. Także w miłej atmosferze wróciłam do apartamentu chłopaków, jednak gdy zobaczyłam Niall'a już trzeźwego na kanapie od razu uśmiech zniknął z mojej twarzy. Farbowany blondyn podszedł do nas z grobową miną i zapytał surowym tonem.

- To ja się tu martwię, a ty zabawiasz się z moim przyjacielem ? - 

- Ty chyba jeszcze do końca nie wytrzeźwiałeś. - odpowiedziałam z wyrzutem.

- Słucham ? - zapytał mierząc mnie wzrokiem z góry na dół.

- Niall, gdyby nie Liam pewnie siedziałabym teraz zamknięta w swoim pokoju, a obok mnie walałyby się wykorzystane chusteczki ! - odpowiedziałam podnosząc ton. - Szkoda, że nie widziałeś siebie wczoraj ! A obiecałeś, że mnie nie zranisz.- dodałam już ciszej po czym pociągnęłam Liam'a w stronę kuchni. Nie chciałam dłużej widzieć jego twarzy.Nie chciałam z nim teraz gadać, a Payne doskonale to rozumiał.

- Jutro wigilia, masz zamiar podać mu rękę i pogodzić się ? - zapytał ciemny blondyn.

- Będę udawała, że wszystko jest okej. - odpowiedziałam.

Li podszedł do mnie i mocno mnie przytulił. Jak małe dziecko wtuliłam się w jego ramię i nie chciałam puścić. 

WIGILIA, Oczami Alexis

Mogłam powiedzieć, że czułam się o wiele lepiej niż zeszłego dnia, lecz nie do końca mi przeszło. Od czasu do czasu mam mdłości, albo skurcze co jest dziwne ponieważ nie jestem w ciąży ..... a może jestem.

Nie, to by było niemożliwe. Przecież robiłam testy i wyszło na to, że nie jestem. 

Szybko zeszłam z łóżka na którym wcześniej siedziałam i powędrowałam do łazienki w celu poszukania testu ciążowego, który został po ostatnim razie. Na szczęście kupiłam więcej. 

Gdy znalazłam już opakowanie z testem bez wahania wykonałam jak należy. Na szczęście było rano i nic jeszcze nie piłam.

Położyłam test na półce obok mojej kosmetyczki i wykonałam swoje poranne czynności. Po dziesięciu minutach byłam już gotowa, test za pewne też. Niepewnie wyciągnęłam rękę ku niemu kiedy nagle rozległ się dzwonek do drzwi i przeraźliwy wrzask mojej mamy żebym otworzyła drzwi. Schowałam szybko test za kosmetyczkę i szybkim krokiem poszłam otworzyć drzwi. 

- Cześć ! Przyszliśmy już pomóc. - powiedział Liam i wszedł do domu, a za nim pokolei Danielle, Lily, Eleonore, Niall, Zayn, Lou, Jamie i Harry. Uśmiechnęłam się na sam ich widok, to będą niezapomniane święta.

Oczami Zayn'a

Gdy wszyscy byli pochłonięci przygotowaniami do dzisiejszego wieczoru, ja skierowałem się do łazienki. Gdyby nie to, że chłopaki mnie namówili, to nie brałbym udziału w tym cyrku. Jestem innej wiary, przepraszam. Gdy znalazłem się w łazience przed lustrem zacząłem poprawiać swoją fryzurę. Zauważyłem wyciągniętą kosmetyczkę na półce, pewnie Alexis. Chyba się nie pogniewa, jeśli pożyczę sobie żel do włosów. Biorąc pudełko z kosmetykami dziewczyny niechcący zrzuciłem jakąś rzecz. Podnosząc ją zauważyłem, że to test ciążowy, z niebieską linią na środku okienka. Moje oczy momentalnie powiększyły się do wielkości pięciozłotówek, teraz nawet żel do włosów nie był tak ważny.

Nagle usłyszałem pukanie do drzwi, więc szybko odstawiłem rzeczy na swoje miejsce.

- Proszę. - powiedziałem dość wysokim głosem. Zawsze tak mówiłem, kiedy coś ukrywałem. Tak postanowiłem nie mówić na razie Lexi, że wiem. Zobaczymy jak sprawa się potoczy. Do pomieszczenia weszła ciężarna. 

- Zayn, co robisz ? - zapytała wystraszona.

- Załatwiałem swoje potrzeby fizjologiczne. - odpowiedziałem. - A myślałaś, że co ? - zapytałem.

- Nic, nic - odpowiedziała i lekko się uśmiechnęła. Odsunęła się bym mógł swobodnie wyjść.

Oczami Alexis.

Spojrzałam na zamykające się drzwi od łazienki i zza kosmetyczki wyciągnęłam test. Spojrzałam na niego po czym łzy wypełniły moje oczy. To jest niemożliwe ! Te testy kłamią !

Oparłam się o umywalkę i wyrzuciłam test do kosza. 

Nagle usłyszałam pukanie i zmartwiony głos mojego chłopaka. Przypominając sobie o teście szybko pobiegłam do łazienki, musiało to wyglądać tak jakbym biegła wymiotować.

- Wszystko okej. - powiedziałam cichym głosem, by nie słyszał mojego płaczu.

- Jakoś mi się nie wydaje. - powiedział. - Wchodzę. - dodał po czym nacisnął na klamkę.

- Nie ! - krzyknęłam. - Nie wchodź. Wszystko jest dobrze. - dodałam ocierając łzy z policzków.

Harry niestety nie dał za wygraną i wszedł do pomieszczenia.

- Co się z tobą dzieje ? - zapytał po czym mocno mnie przytuli i pocałował w czoło.

- Nic takiego, przejdzie mi. - odpowiedziałam po czym zaniosłam się jeszcze większym płaczem.

- Lexi, martwię się o ciebie. Mi możesz powiedzieć wszystko. Coś cię gryzie. - powiedział.

Harry zna mój charakter, wie kiedy coś ukrywam, a płacz jeszcze w tym mu pomagał.

- Pojadę do lekarza obiecuje, ale jutro. - powiedziałam by złagodzić sprawę. - A teraz chodź pomagać. - dodałam po czym opłukałam twarz zimną wodą, wytarłam w ręcznik i razem z Harry'm wyszłam z łazienki.

Oczami Lily

- Możemy pogadać ? - zapytał Niall opierając się o ścianę.

- Tak, wręcz musimy. - odpowiedziałam łapiąc go za rękę i ciągnąc w stronę sypialni rodziców Alexis.

Gdy mieliśmy już pewność, że jesteśmy sami zaczęliśmy rozmowę.

- Przepraszam, tak strasznie przepraszam. - powiedział Niall. - Pamiętasz tamten wieczór, kiedy zabrałem cię na randkę. Zaśpiewałem ci piosenkę, że jesteś tą jedyną, obiecałem, że nie zranię. - 

- Właśnie to robiłeś. - przerwałam mu.

- Daj mi jeszcze jedną szansę, prosze. - powiedział.

- Dałabym ci jeszcze jedną szansę Niall, ale ty już wybrałeś. - powiedziałam.

- Nie rozumiem. - 

- Przyjaźniąc się z Jamie będziesz ranił mnie. Zrozum to, że ta dziewczyna zrobi wszystko by mieć cię tylko dla siebie. - powiedziałam. i chciałam już wyjść, lecz Niall zapytał.

- Czyli, co z nami ? -

- Przepraszam, ale jak tak to ma wyglądać to lepiej żebyśmy zostali tylko przyjaciółmi. - odpowiedziałam powstrzymując się od płaczu i wyszłam z pokoju zostawiając tam zagubionego Horan'a.

Kolacja, Oczami Lou

Wszystko było tak jak sobie to każdy z nas wymarzył. Gdyby nie zapach roznoszący się ze stołu to pewnie każdy złożyłby dłuższe życzenia drugiej osobie niż tylko " Wesołych Świąt i Udanego Sylwestra".
Gdy już zasiedliśmy do stołu, każdy brał to co popadnie, byle by coś zjeść, bo uwierzcie na słowo, Niall byłby wstanie zjeść wszystko na tym stole. Jednak zauważyłem, że jest dzisiaj jakoś przygnębiony, tak samo jak Lily. Życzenia sobie oczywiście złożyli, ale nie tak jak to robili Alexis i Harry, Danielle i Liam, czy ja i Eleonore tylko tak beznamiętnie, bez uczuć. Szkoda mi ich, ale to wszystko wina Jamie. Gdyby nie ona to pewnie teraz wpychaliby sobie języki do gardła.
W każdym razie po kolacji wszyscy podeszliśmy do choinki, by odpakować prezenty.
- Dobrze, może najpierw moi rodzice. - powiedziała Alexis i podała im swoje paczki. - Oni jako jedyni nie brali udział w zabawie. Kupili sobie prezenty nawzajem. - dodała z lekkim uśmiechem. Jarrell też jakoś nie była w humorze, ciekawe co się stało.
Mama Lexi dostała nawet seksowną piżamę oraz srebrny naszyjnik. Tata Lexi dostał szwajcarski zegarek oraz bombkę w której były słodycze. Musieliśmy trzymać Niall'a, żeby nie rzucił się na to i nie pożarł zawartości razem z pudełkiem. Jak ten gościu to robi ?
Potem nadeszła kolej na Alexis. Dostała ona nowiutkie słuchawki, oraz wielkiego lizaka.
W pudełku Harolda coś zamiauczało. Tak, tak to był szarobury kociak, oczywiście ode mnie ! Szczęśliwy Hazza prawie by go udusił, gdyby nie Alexis i jej szybka reakcja łaskotkami.
Lily dostała zestaw kosmetyków oraz dużo przeróżnych bransoletek, kolczyków, naszyjników.
Liam dostał misia chudego oraz buzza z toy story, oraz bluzkę z ich podobliznami. Co jest najdziwniejsze od razu spojrzał się na Lily.
Niall dostał duże pudełko żelek haribo, oraz spodnie dresowe. Ktoś tu musiał nieźle pomyśleć, dobre !
Eleanore dostała kapcie w kształcie czarnego BMW, oraz szkatułkę z lusterkami ... to już się wszyscy domyśleli od kogo .... Zayn !
Danielle dostała nowe perfumy, oraz złotą bransoletkę. Zayn dostał specjalny i jedyny w rodzaju zestaw. Przyznaje, że Alexis, która mi się wygadała dobrze to wykombinowała. W zestawie były takie duperele jak suszarka, żel, lusterka, grzebienie, szczotki, lakier do włosów, odżywka itp, itd.
Jamie, która do nas dołączyła dostała nowe szpilki i bombonierkę. Mój prezent był wystrzałowy ! Dostałem misia marchewkę ! oraz etui na telefon z podobizną supermana !
Gdy wszyscy nacieszyli się swoimi prezentami postanowiłem ogłosić pewną wiadomość.
- Słuchajcie ! - wydarłem się na cały dom państwa Jarrell. - Danielle, Eleonore, Alexis, Lily .... i Jamie. - zacząłem. - Mamy dla was niespodziankę ! Otóż wy jedziecie z nami w trasę, którą zakończycie w Londynie i tam zostaniecie do rozpoczęcia nowego roku szkolnego ! - krzyczałem podniecony. Spojrzałem na dziewczyny, które po prostu wryło. Na początku nie uwierzyły w to co mówiłem, więc postanowiłem jeszcze bardziej wyjaśnić. - Nasz manager rozmawiał z waszymi rodzicami, także pozostaje wam tylko pakowanie. - uśmiechnąłem się i po chwili usłyszałem krzyki, śpiewy o ile śpiewem można było to nazwać oraz widziałem jakieś dzikie tańce szczęścia, nawet Lily skakała z radości patrząc i uśmiechając się do Liam'a co było strasznie dziwne. Alexis za to aż świeciła sztucznością. No nic, zmuszać jej nie będę, tylko mam nadzieje, że wszystko się ułoży.

Następny dzień, Oczami Alexis.

Mogłam pomyśleć zanim cokolwiek zrobiłam tamtej nocy. Niczego bym teraz nie żałowała.
Wychodząc z gabinetu ginekologa schowałam do torebki świstek papieru z następnym terminem wizyty.
Nie powiem nic nikomu, no może po za Lily no i rodziców ... nadal nie wiem jak im to powiedzieć. Nie wiem też czy nie zacząć szukać już jakiegoś nowego mieszkania, bo prawda jest taka, że jestem nieodpowiedzialną smarkulą. Co do ojca, oczywiście jest nim Harry no bo kto inny. Zależy mi na nim, kocham go i nie dam zniszczyć mu tego na co pracował tyle czasu. Po prostu nie pojadę w trasę i tyle, nawet jeśli miałabym być zimną suką, bez uczuć i powiedzieć mu że go nie kocham, że mi na nim nie zależy i żeby odszedł z mojego życia ... zrobię to. Przynajmniej będzie miał normalne życie i będzie mógł z niego korzystać, a o dziecku nigdy się nie dowie.

Oczami Liam'a

- Dziękuje. - powiedziałem wchodząc do kuchni i zauważając w niej Lily.
- Ale za co ? - zapytała.
- Za prezent, domyśliłem się, że to ty. - odpowiedziałem po czym podszedłem do blondynki i mocno ją przytuliłem.
- To mógł być każdy, skąd masz pewność, ze to ja ? - zapytała uśmiechając się.
- Pytałaś o to na zakupach. - odpowiedziałem po czym pocałowałem ją w policzek.
Nie wiem dlaczego, ale przy Lily czuję się zupełnie inaczej, jakby nic inne się nie liczyło. Przy niej trudno się nie uśmiechnąć i co najdziwniejsze zapominam o Danielle. O wilku mowa ....
- Liam, możemy pogadać ? - zapytała moja dziewczyna opierając się o drzwi kuchni.
- Pewnie. - odpowiedziałem po czym skierowałem się z nią do łazienki. - O czym chciałaś porozmawiać ? - zapytałem.
- O nas. - odpowiedziała. - Liam, kochasz mnie jeszcze ? - zapytała, a mnie normalnie wryło, bez wahania odpowiedziałem.
- Tak, kocham. -
- Kochasz Lily ? - zadała kolejne pytanie, na które chciałem odpowiedzieć " nie ", ale nie mogłem. Więc w odpowiedzi jedynie spuściłem głowę w dół.
- Spójrz na mnie. - rozkazała.
Chwilę się wahałem, ale później spojrzałem jej w oczy.
- Jesteś zagubiony. - stwierdziła. - Liam, przykro mi , ale ja nie chcę się tak czuć. - dodała.
- Proszę, nie mów mi tego. - powiedziałem. Czułem jak w moim gardle rośnie wielka kula, a oczy zaczynały piec.
- Przepraszam. - wyszeptała i wyszła z łazienki.
Co mogłem zrobić ? Mogłem zamknąć przed nią drzwi, odwrócić do siebie, pocałować i powiedzieć że zależy mi tylko na niej, ale .... nie mogłem.

Rozdział 17 część 2

Oczami Lily

Próbowałam uspokoić swój przyśpieszony oddech oraz bicie serca. Stanęłam w bezruchu za fioletowym autem. Nawet nie próbowałam się wychylić, bo dobrze wiedziałam, że wtedy Payne mnie zauważy. Zgarnęłam z ziemi trochę śniegu i wybiegłam zza auta szukając wzrokiem Liam'a. Gdy już zauważyłam swój cel, rzuciłam w niego śnieżką. To była misja samobójcza. Dobrze wiedziałam, że ciemny blondyn i tak prędzej czy później  mnie dopadnie .... to ja wole później.
Uważnie obserwowałam reakcje przeciwnika. Najpierw otrzepał swoją kurtkę  a później z chytrym uśmieszkiem szybkim krokiem zmierzał w moją stronę. Nie czekając dłużej na cud zaczęłam uciekać w przeciwną stronę.
Po paru minutach ucieczki Liam dopadł mnie kiedy poślizgnęłam się na lodzie i przewróciłam prosto na tyłek.
- Pomasować ? - zapytał śmiejąc się.
- Nie dziękuje. - odpowiedziałam strzelając tak zwanego focha z przytupem melodyjką i fąfarami.
Payne w mgnieniu oka podniósł mnie z zimnej podłogi i zaproponował kawę.

- W końcu się uśmiechasz. - zauważył Liam w drodze z zakupów.
- Tak. - powiedziałam spuszczając głowę w dół.
- Przypomniałem ci o nim, prawda ? - zapytał na co ja odpowiedziałam cichym mruknięciem. - Przepraszam, jestem idiotą. - powiedział łapiąc się za głowę.
- Wcale nie jesteś. - powiedziałam przystając na chwilę i zdejmując jego dłonie z twarzy.
Spojrzałam mu w oczy i lekko się uśmiechnęłam.
- Dziękuje, że mnie wyciągnąłeś na te zakupy. - powiedziałam po czym pocałowałam go delikatnie w policzek. - Jesteś wielki. - wyszeptałam mu wprost do ucha i ruszyłam przed siebie.

Oczami Alexis

Od dobrych paru godzin nie czuję się najlepiej. Nie mogę nic zjeść, ciągle wymiotuje, brzuch mnie boli.
Gdy Harry przyszedł od razu kazał mi się położyć i odpoczywać, a on się wszystkim zajmie.
- Czujesz się już lepiej ? - zapytał wchodząc do mojego pokoju z ciepłą herbatą.
- Nie, nic się nie poprawiło. - odpowiedziałam.
- To może zadzwonimy po lekarza. - zaproponował.
- Nie Harry, przejdzie mi . - powiedziałam.
- Martwię się. - powiedział odkładając tacę z herbatą na półkę i siadając na skraju łóżka.
- Ja też. - cicho mruknęłam. - Chodź tutaj. - poklepałam miejsce na łóżku obok siebie.
Harry bez gadania położył się obok mnie. Położyłam swoją głowę na jego klatce piersiowej. Jego klatka podnosiła się spokojnie i równomiernie w górę i dół. Słyszałam bicie jego serca.
To cudowny moment, gdy masz przy sobie cały swój świat. Gdy słyszysz serce, które bije dla ciebie.
Moje kąciki ust same powędrowały do góry i pomimo tego że było mi niedobrze, byłam szczęśliwa.
- Tylko mi nie rzygaj na koszulę. - powiedział Hazza wywołując u mnie głośny śmiech.
- Postaram się. - powiedziałam.

_____________________________

Strasznie przepraszam, że taki krótki, ale miałam dodać, więc dodaje.

Następny rozdział będzie długi, na pewno ; )
Już 23.12.12 !

Rozdział 17 część 1

Oczami Alexis

Gdy wszyscy już wylosowali osoby chwyciłam Lily za prawą rękę i delikatnie pociągnęłam w stronę łazienki.
- Co się stało ? - zapytałam spoglądając blondynce w oczy.
- Niall wystawił mnie dla Jamie. Czekałam na niego, martwiłam się, a on sobie z Jamie popijał alkohol w pokoju. - odpowiedziała ze smutkiem w głosie.
- To nie jest podobne do Niall'a. - powiedziałam. - Jestem tego pewna, że pijany Niall to tylko i wyłącznie sprawka Jamie. - dodałam.
- Czy ty wiesz jak ja się teraz czuje ? - zapytała i zaniosła się płaczem.
- Oszukana, zdradzona, jest ci cholernie przykro. - odpowiedziałam po czym mocno przytuliłam Lily.
- Brakowało mi tego. - szepnęła.
- Czego ? - zapytałam.
- Spędzamy coraz to mniej czasu razem. - odpowiedziała spoglądając w swoje buty.
- Tak, mnie też. - powiedziałam. - Może pójdziemy jutro razem na łyżwy ? - zaproponowałam na co Adams  energicznie pokiwała głową. - Głowa do góry Lily, ułoży się. To tak jak z grzywką, zawsze się układa tylko nie zawsze tak jak tego chcemy. Jednak zawsze wygląda dobrze. - uśmiechnęłam się pocieszająco w stronę przyjaciółki.

***

Po wycieczce do hotelu Danielle i Eleanor wróciłam do domu tym razem bez Harry'ego. Położyłam się na swoim łóżku i wyciągnęłam z kieszeni zagiętą karteczkę. Szybko ją otwierając przeczytałam na kartce imię i nazwisko osoby, której będę musiała kupić prezent. Szczerze, nie spodziewałam się tej osoby. Zgniotłam karteczkę i wyrzuciłam do kosza.

Oczami Lily

Siedziałam na fotelu w apartamencie chłopaków, na kanapie obok spał sobie Niall. Patrzyłam na niego, na jego usta, oczy, nos, włosy. Wyglądał tak niewinnie. 

Niepewnie podeszłam do niego i kucnęłam przed nim tak, że jego twarz znajdowała się na wysokości mojej.

Ujęłam jego twarz w swoje dłonie, przejechałam kciukiem jego policzek.

- Coś ty zrobił Niall, coś ty narobił ? - pytałam z wyrzutem.

- Lily, wybierzesz się może ze mną na zakupy świąteczne ? - zapytał wchodzący do salonu Liam.

- Tak, pewnie. - odpowiedziałam. - Może do tego czasu wytrzeźwieje. - dodałam.

Ciepło się ubraliśmy i ruszyliśmy na poszukiwanie prezentów.

- Kogo wylosowałaś ? - zapytał, a ja wyciągnęłam karteczkę z napisem " Liam Payne ". Uśmiechnęłam się tajemniczo i odpowiedziałam.

- Zayn'a. - wiem, że go okłamałam, ale co miałam mu powiedzieć, że jego wylosowałam? - A ty, kogo wylosowałeś ? - zapytałam.

- Alexis. - odpowiedział.

- To dlatego wyciągnąłeś mnie na te zakupy ? - zapytałam. - Żebym ci pomogła. - dodałam.

- Nie, po prostu chciałem spędzić z tobą trochę czasu. Nie chciałem, żebyś tam siedziała sama i wylewała kolejne łzy nad głodomorkiem. - odpowiedział słodko się przy tym uśmiechając.

- To miłe. - stwierdziłam. - Dziękuje Liam. - powiedziałam spoglądając mu w oczy.

Liam przystanął na chwilkę i mocno mnie przytulił. Po chwili ruszyliśmy dalej.

- Co byś chciał dostać na święta ? - zapytałam.

- Chciałbym dostać jakiś gadżet z toy story. - odpowiedział rozmarzony. - A co ... wiesz kto mnie ma ? - zapytał.

- Można by tak powiedzieć  - odpowiedziałam lekko się uśmiechając.

- Powiedz mi, powiedz ! - krzyknął Payne na cały sklep. 

- Nie mogę ci powiedzieć, takie zasady. - powiedziałam rozglądając się za prezentem dla Liam'a.

- Jesteś straszna. - powiedział robiąc minę smutnego dziecka. 

- To na mnie nie działa Payne. - powiedziałam spoglądając na niego.

- To może to zadziała. - powiedział po czym rzucił się na mnie łaskocząc gdzie popadnie.

- Liam ! - wydarłam się na cały sklep, a później zaczęłam się śmiać jak głupi do sera.

Wyrywałam się, jednak chłopak był silniejszy.

- O patrz, Danielle ! - krzyknęłam patrząc się w nieokreślony punkt.

- Gdzie ? - zapytał i od razu mnie puścił, Wykorzystałam tą okazje i uciekałam ile sił w nogach, po paru sekundach zdezorientowany Liam zaczął mnie gonić.

Oczami Harry'ego.

Co za okrutny los ! Nie wylosowałem mojej księżniczki ! Wylosowałem Danielle. 

Wkurzony usiadłem na kuchenne krzesło na przeciwko boo bear'a.

- Co się stało Hazza ? - zapytał.

- Muszę kupić prezent Danielle. - odpowiedziałem.

- Co w tym złego ? - ponownie zapytał.

- Chciałem Alexis. - odpowiedziałem.

- Jestem pewny, że i ona cię nie ma. - powiedział.

- Skąd ty to wiesz ? - zapytałem.

- No wiesz, intuicja. - powiedział Lou i wybałuszył oczy.

- Tak ostatnio myślałem, że może uda nam się namówić managera na to, by dziewczyny jechały z nami w trasę. - powiedziałem.

- Byłoby super. - westchnął Tomlinson.

Nagle zadzwonił mój telefon. Spojrzałem na wyświetlacz i zobaczyłem zdjęcie mojej ślicznej dziewczyny. Uśmiechnąłem się pod nosem i odebrałem połączenie.

- Cześć kochanie. - powiedziałem.

- Harry, nie czuję się za dobrze, a mojej mamy nie ma. Czy mógłbyś iść do apteki po jakieś leki przeciwko mdłością ? - poprosiła.

- Oczywiście, zaraz tam będę przy tobie. - powiedziałem i rozłączyłem się.

_________________________________________________

Przepraszam, że taki krótki, ale dzisiaj nie dałam rady napisać dłuższego.
Część druga pojawi się jutro, nie obiecuje, że będzie dłuższa od tego.

Rozdział 16

Oczami Harry'ego

Po dziesięciu minutach Jarrell wyszła z łazienki, kucnęła przede mną, lekko się uśmiechnęła i powiedziała.
- Nie jestem w ciąży. Nie będziemy młodymi rodzicami. - na tę wieść uśmiechnąłem się szeroko i otarłem pot z czoła.
- Mieliśmy szczęście. - powiedziałem. Dziewczyna przytaknęła i usiadła obok mnie. Objąłem ją ramieniem i przyciągnąłem do siebie. Alexis westchnęła i zapytała.
- Co by było gdybym jednak była w ciąży ? -
- Nie wiem. - odpowiedziałem. - Na pewno bym cię nie zostawił. - dodałem po chwili.

Oczami Lily


Za wskazówkami Liam'a wraz z Niall'em umówieni byliśmy do kina. Miałam czekać na niego przed kinem o godzinie czternastej. Byłam na miejscu punktualnie, a jego nie było. To nie jest w stylu Niall'a, żeby się spóźnić. Wyjęłam więc swój telefon i wykręciłam numer do niego.Pierwszy sygnał .... drugi ... trzeci i poczta głosowa. Spróbowałam drugi raz ... dalej włączała się poczta głosowa.
Serce podskoczyło mi do gardła, a przed głowę przechodziły najczarniejsze scenariusze. Wykręciłam szybko numer do Liam'a, może on coś wie. Chłopak jest szybki, odebrał po pierwszym sygnale.
- Co się stało Lily ? - usłyszałam jego aksamitny, pełen troski głos.
- Czy ty wiesz może co się dzieje z Niall'em ? - zapytałam.
- Nie, nic nie wiem. - odpowiedział.
- Byliśmy umówieni piętnaście minut temu, a jego nie ma. Jak do niego dzwonie to po chwili włącza się poczta głosowa. - opowiedziałam.
- Dziwne. - stwierdził. - Spróbuje się do niego dodzwonić. - powiedział i zakończyliśmy rozmowę telefoniczną.
Cicho westchnęłam.
Gdzie on jest ? Co robi ?

Oczami Liam'a

Właśnie jechałem na spotkanie z Danielle. Przyjechała parę godzin temu i zatrzymała się w hotelu kilka ulic dalej, gdyż w naszym już nie było miejsca. Nagle zadzwoniła Lily. Wiem, ze to nie jest najlepszym pomysłem, żeby prowadzić samochód i rozmawiać przez telefon jednocześnie, ale musiałem odebrać od niej telefon.
Okazało się, że była umówiona z Niall'em, który się spóźniał. W dodatku nie odbiera telefonów. Sam próbowałem się do niego dodzwonić, ale mi również za każdym razem włączała się poczta głosowa.
Napisałem sms'a do Lily, że niestety nie udało mi się skontaktować z blondynem.
Mam nadzieje, że ma poważny powód, bo inaczej jak tylko się pojawi osobiście wyklepie mu michę.
Dojechałem do Danielle, nie powodując żadnego wypadku. Wysiadłem z auta i skierowałem się do hotelu w którym przebywała.
Dziewczyna przywitała mnie gorącym całusem. Nasz plan na wieczór wyglądał tak, że przy lampce wina mieliśmy oglądać komedie romantyczne.
Plan jednak wyglądał zupełnie inaczej. Danielle oglądała filmy, a ja po kryjomu pisałem z Lily. Nagle mnie oświeciło.
- Musze iść do toalety, zaraz wracam kocie. - powiedziałem i ruszyłem do łazienki, by tam zadzwonić do Jamie.
- Halo ? - odebrała.
- Jamie czy jest przy tobie Niall ? - zapytałem.
- Tak. - odpowiedziała, a po chwili zaczęła się śmiać. - Wiesz może co jedzą skrzaty ? - zapytała jąkając się.
- Jesteś pijana. - stwierdziłem. - Gdzie jesteście ? - zapytałem.
- A no w takim różowym hotelu. - dodała. - Jest ładny widok na madison square garden i latają tu niebieskie jednorożce ! - krzyknęła do słuchawki i znowu zaczęła się śmiać.
Złapałem się za głowę i zakończyłem rozmowę. Szybko wybiegłem z łazienki.
- Danielle ! - zawołałem ubierając kurtkę, buty i czapkę. - Przepraszam cię bardzo, ale Niall jest że tak się wyrażę w czarnej dupie. - powiedziałem na jednym wydechu. - Musze jechać, ale obiecuję, że wynagrodzę ci ten dzień. - pocałowałem ją krótko, ale czule w usta i wybiegłem z hotelu. Napisałem sms'a do Lily, żeby szła do naszego hotelu. Musimy pogadać.
Po paru minutach znalazłem hotel o którym mówiła Jamie.

Oczami Niall'a

- Ten jednorożec właśnie nasikał na dywan ! - wydarłem się i zacząłem się śmiać.
Jamie podeszła do mnie, spojrzała w to samo miejsce co ja i również zaczęła się śmiać. Kiedy już się uspokoiliśmy Jamie spojrzała mi głęboko w oczy i wpiła się zachłannie w moje usta jednocześnie popychając mnie na kanapę. Miała takie delikatne, pełne usta. Chciałbym je całować cały czas, lecz coś ciągle kazało mi przestać, natychmiast !
Nagle usłyszeliśmy, że ktoś wali w drzwi.
- Niall, Jamie ! Otwórzcie ! - rozpoznałem głos Liam'a.
Jamie szybko ze mnie zeszła i otworzyła ciemnemu blondynowi drzwi. Ten zaś wparował do pokoju, groźnie na nas spojrzał, podszedł do mnie, chwycił za koszulkę i wyprowadził z pokoju wcześniej zabierając moją kurtkę.
- Ty masz się nie zbliżać do Niall'a. - powiedział do Jamie. - A z tobą jeszcze sobie pogadam jak wytrzeźwiejesz. - te słowa skierował do mnie.

Oczami Lily

Łzami zniszczyłam cały makijaż gdy dowiedziałam się gdzie był Niall. Payne widząc mój stan podszedł do mnie, mocno przytulił i pocałował w głowę.
- Będzie dobrze Lii. - szepną w moje włosy.
- Dlaczego on mi to zrobił ? Obiecał, że mnie nie zrani. - powiedziałam łkając.
- Pewnie Jamie go upiła. Niall by ci tego nie zrobił. - powiedział.
Odsunął mnie delikatnie od siebie, ujął moją twarz w dłonie i spojrzał w oczy.
- Wiem jak się teraz czujesz, ale jak ten głupek wytrzeźwieje to pogadacie i znowu będzie dobrze. Wtedy będziesz się zastanawiała po co właściwie cierpiałaś. - powiedział.
- Dziękuje Liam. - powiedziałam.
- Nie masz za co. - powiedział po czym lekko się uśmiechnął.

Oczami Alexis

Z naszej "randki" wróciliśmy do domu cali i zdrowi.
- Co będziemy robić w święta ? - zapytał Harry wchodząc do mojego domu.
- Jak to co ? Zjemy uroczystą kolację, pośpiewamy Kolendy no i podzielimy się prezentami. W tym roku będzie nas bardzo dużo, więc pomyślałam o tym żeby zrobić losowanie, kto komu ma kupić prezent. - powiedziałam.
- Świetny pomysł kochanie. - pochwalił mnie Hazza i pocałował delikatnie w usta.
- Alexis ?! Czy to ty ?! - wołała moja mama w kuchni.
- Tak, tak. Mam gościa ! - zawołałam melodyjnym głosem.
Po chwili mama wyszła z kuchni i spojrzała na mnie i Harry'ego.
- Cześć jestem Jessica, mama Alexis. - przedstawiła się.
- Dzień dobry, ja jestem Harry Styles, jej chłopak. - powiedział Harry poprawiając swoje włosy. Zawsze to robi gdy się denerwuje. Zaśmiałam się cicho.
- Skoro już tutaj jesteś Harry to pomożesz nam w strojeniu choinki. - powiedziała mama puszczając do niego oczko.
- A gdzie tata ? - zapytałam.
- Musiał wyjechać, sprawy służbowe. - odpowiedziała po czym wywróciła teatralnie oczami.
- Ale wróci na święta ? - zapytałam.
- Oczywiście. - odpowiedziała.
- Nie będzie go na losowaniu. - powiedziałam ze smutkiem w głosie.
- Tatę zostaw mnie i mnie zostaw tatowi. - zaśmiała sie mama.
Spojrzałam na Styles'a i pociągnęłam go w stronę salonu, gdzie mieliśmy przyozdobić choinkę.
Teraz wiem, że strojenie choinki z Harry'm Styles'em jest niebezpieczne. Stłukliśmy dziesięć bombek, ponieważ mojemu głupkowi zachciało się mnie całować, łaskotać i dotykać gdzie popadnie. Zjedliśmy, a właściwie Hazza zjadł wszystkie sopelki, za co oberwał po lokach ode mnie. Oburzony usiadł na kanapie i nie chciał nic robić, a gwiazda jeszcze nie została założona. Niestety ja byłam zbyt niska na to, więc   musiałam jakoś przekonać Harolda. Podeszłam więc pewnym siebie krokiem do chłopaka przygryzając wargę. On spojrzał na mnie uważnie chcąc rozgryźć co ja knuję. Zaśmiałam się pod nosem. Usiadłam na jego kolanach okrakiem i zaczęłam go całować począwszy od szyi do ust. Moje ręce błądziły po jego klacie,  nagle zjeżdżały coraz niżej i niżej, aż dotarły do jego czułego miejsca. Harry cały zesztywniał i uśmiechnął się podczas pocałunku. Niechętnie musiałam z niego zejść. Przygryzłam dolną wargę i powolnym krokiem ruszyłam w stronę choinki.
- To jak pomożesz mi czy nie ? - zapytałam. - Jak skończymy prędzej zostanie czas dla nas. - dodałam.
Te słowa zadziałały na Styles'a jak wiadro zimnej wody. Wstał z kanapy i zabrał się za pracę.
- Co tak stoisz ? Może byś zaczęła pracować ? - mówił oburzony na co się zaśmiałam.
Gdy cała choinka była gotowa, loczek podszedł do mnie i namiętnie mnie pocałował.
- To co teraz robimy ? - zapytał zabawnie poruszając brwiami.
- Teraz idziemy rozdać wszystkim losy. - odpowiedziałam śmiejąc się.
- O nie ! - krzyknął i jednym ruchem powalił mnie na kanapę. Położył się na mnie i zaczął delikatnie całować.
- Harry. - mruknęłam między pocałunkami. - Harry, moja mama jest w domu. - uśmiechnęłam się i odepchnęłam loczka. Westchnął ciężko i powiedział.
- Chodź po te losy.
Wstał ze mnie i pociągnął w stronę kapelusza z przygotowanymi losami.
- Ty pierwsza. - powiedział.
Włożyłam prawą rękę do kapelusza i wyciągnęłam jedną dobrze zawiniętą karteczkę. Od razu schowałam ją do kieszeni. To samo zrobił Harry.
- Teraz jedziemy do was. Mam nadzieje, że wszyscy będą w hotelu. - powiedziałam.

W apartamencie chłopaków panowała nie za miła atmosfera. Pijany ledwo kontaktujący Niall, załamana Lily, zmartwiony Liam oraz przyglądający się z zakłopotaniem Lou i Zayn . Nie za ciekawa sytuacja, coś czuje, że Jamie maczała w tym palce. Będę musiała porozmawiać z Lily.

_______________________________________

Przepraszam za jakiekolwiek błędy i za to jak pisze, bo masakra to za mało powiedziane.

Rozdział 15

Oczami  Liam'a

Nowojorczycy to wiedzą co to znaczy zabawa. Wracaliśmy ze znakomitej imprezy, oczywiście jako jedyny nie piłem. Weszliśmy do pokoju i zobaczyliśmy słodko śpiących gołąbeczków na kanapie. Uśmiechnąłem się na ich widok, cieszę się, że Niall w końcu kogoś znalazł. Nie miał dziewczyny od czasów X-Factora.
Przeszedłem parę kroków w stronę kuchni i usłyszałem przeraźliwy wrzask Tomlinsona.
- Na moim kibelku siedzi jakaś dziewczyna ! -
Dziewczyna ? Jaka dziewczyna ? Czyżby znowu fanka się włamała ?
Szybko pobiegłem do łazienki mijając po drodze już nie śpiących Niall'a i Lily. Gdy dotarłem na miejsce zobaczyłem Jamie.
- Jamie, co ty tutaj robisz ? - zapytałem
- Załatwiam swoje potrzeby fizjologiczne. - odpowiedziała lekko poddenerwowana.
Spojrzałem karcąco na farbowanego blondyna.
- Niall pozwól na słówko. - powiedziałem po czym pociągnąłem Horana za ramię do kuchni.
- Co jest ? - zapytał zaspany.
- To ja się ciebie pytam co jest ? - zapytałem.
- No byłem umówiony z Lily, a potem niespodziewanie przyszła Jamie, oglądaliśmy filmy i potem się nam przysnęło. - odpowiedział.
- Młody, wiesz co my o niej sądzimy. Nie zmienimy zdania. Uważaj na nią, bo to się może źle skończyć dla ciebie i Lily. - spojrzałem na niego z troską i odszedłem do swojego pokoju.
Nie miałem już siły i ochoty by wziąć prysznic, więc położyłem się na łóżko i przymknąłem oczy.
Po chwili usłyszałem pukanie do moich drzwi.
- Prosze. - zawołałem i leniwie podniosłem się do pozycji siedzącej.
- Liam, wiem, że jesteś zmęczony, ale możemy pogadać ? - zapytała Lily wchodząc do pomieszczenia.
Spojrzałem na jej twarz, była zmartwiona. Poklepałem ręką miejsce obok siebie. Dziewczyna usiadła i zaczęła mówić.
- Co jeśli ona mi go zabierze ? Liam, ja nie chce by on mnie zostawił przez nią. Już miałam jej dość po ostatnim spotkaniu w Paryżu. Ona powiedziała mi, że mam się cieszyć nim póki może, bo ona zrobi wszystko by był jej. - powiedziała na jednym wydechu.
- Jeśli cię to odrobinkę pocieszy to nikt prócz Niall'a jej nie lubi. Nie pozwolimy Niall'owi dać się omotać Jamie. Wyjdź z Niall'em jutro gdzieś, do kina, albo na zakupy. Będzie dobrze Lily. - powiedziałem po czym przytuliłem ją. Jestem zaskoczony, że poszła pogadać akurat ze mną.
- Dziękuje Liam. Musiałam się komuś wygadać, źle się z tym czułam. - wyszeptała. - Lepiej już sobie pójdę, jesteś zmęczony. - pocałowała mnie w policzek i cichutko opuściła mój pokój.
Uśmiechnąłem się w stronę drzwi, które parę sekund temu zamknęła blondynka i opadłem na łóżko.
Gdy już sobie przysypiałem znowu ktoś musiał mi przeszkodzić, tym razem był to dzwoniący telefon ... Harry.
- Co jest ? - zapytałem.
- Najlepsza noc w moim życiu Liam. - powiedział.
- I dzwonisz tylko by mi to powiedzieć ? - zapytałem.
- No wybacz, że chce się podzielić moimi sprawami z przyjacielem. - odpowiedział.
- Przepraszam, ale jestem zmęczony. - powiedziałem.- Ale zabezpieczyliście się, prawda ? - zapytałem.
Nagle po drugiej stronie nastała cisza.
- Błagam powiedz, że się zabezpieczyliście. - powiedziałem.
- Tak, oczywiście, że tak. Wybacz muszę kończyć, chyba Alexis się przebudza, pa. - powiedział i się rozłączył.
Kiedyś przez niego dostane zawału. Jednak i tak to było dziwne, coś jest nie tak. Pewnie prędzej czy później i tak się dowiem i strzelę mu w ten jego pusty łeb.

Oczami Harry'ego

Od  dłuższej chwili chodzę wokół kuchennego stołu. Nie zabezpieczyliśmy się, zapomniałem .... jak ja mogłem ?! Okłamałem jeszcze Liam'a ! Jestem zajebisty, nie ma co.
Nagle usłyszałem delikatny tupot stópek. W progu kuchni stanęła wystraszona Lexi.
- Harry. - powiedziała moje imię z przerażeniem.
Bez wahania podszedłem do niej i mocno ją przytuliłem przy tym całując w głowę.
- Skarbie, rano pojedziemy do apteki po testy ciążowe. - szepnąłem w jej rozczochrane włosy.
Czułem tylko jak przytakuje głową.
- Wszystko będzie dobrze. Jeszcze nic nie wiadomo - powiedziałem. Chwyciłem jej podbródek i zmusiłem by spojrzała w moje oczy. - Zawaliliśmy z tym, ale razem damy rade. - uśmiechnąłem się i pocałowałem ją delikatnie w usta.

Obudziłem się na kanapie w salonie obejmując moją ukochaną, która jeszcze słodko spała. Spojrzałem na duży zegar na ścianie, który wskazywał godzinę dziesiątą rano. To sobie pospaliśmy.
Tak bardzo nie chciałem jej budzić, ale musiałem. Zbliżyłem swoją twarz do jej i złożyłem na jej ustach jeden czuły pocałunek.  Oddaliłem swoją twarz i zobaczyłem najpiękniejszy widok w życiu, jak ona powoli otwiera swoje zaspane oczy. Moje kąciki ust same powędrowały do góry.

Od dziesięciu minut próbuje się dostać do łazienki.
- Alexis, zrobiłaś już ten test ? - zapytałem.
- Jeszcze chwila, bądź cierpliwy. - odpowiedziała.
Cicho westchnąłem i usiadłem pod ścianą obok drzwi.
Po kolejnych dziesięciu minutach wyszła Jarrell, kucnęła przede mną, lekko się uśmiechnęła i powiedziała....

________________________________

Tak, tak wiem jestem niedobra, że przerywam w takim momencie xd.

Czytajcie aktualności po prawej stronie ; *

Do następnego

O.; *

Cześć !

Mam dla was małą prośbę. Kliknijcie tutaj i oceńcie ten filmik, dodajcie go na twittera, facebook'a itp. Dla was to kilka kliknięć, a dla mnie to bardzo wiele znaczy.

Jeśli macie jakiekolwiek pytania to zadawajcie je w komentarzach pod tym postem. ; )

___________

Następny rozdział będzie 6  ♥

Rozdział 14

Oczami Alexis

Nadal nie mogę uwierzyć, że ten kochany głupek zrobił to dla mnie. W dodatku wszyscy w tym maczali palce, a nikt mi nic nie powiedział. W sumie to i lepiej, pewnie gdybym się dowiedziała to nawet siłą by mnie tam nie zaciągnęli.
Cały zespół zostaje w Nowym Jorku całe święta i sylwester. Wyjeżdżają dopiero trzeciego stycznia. Pewnie znowu będę całymi dniami przesiadywać w pokoju zastanawiając się co Harry będzie tam robił i czy wróci.
Dziś mój ukochany zabiera mnie na randkę. Powiedział, że mam ubrać się na luzie, jak na zimę, więc wybrałam ten zestaw <klik>. Włosy lekko zakręciłam, a grzywkę uczesałam na bok. Zrobiłam lekki makijaż i zadowolona ze swojego wyglądu usiadłam na kanapie i wypatrując przez okno mojego księcia.

- Czy mogę już otworzyć oczy ? - zapytałam mocno trzymając się Harry'ego, który mnie prowadził na miejsce.
- Jeszcze nie. - odpowiedział.W pewnym momencie poślizgnęłam się i straciłam równowagę. Na szczęście przed upadkiem uratował mnie Styles. - Spokojnie, trzymam cię. Jeśli ty upadniesz to ja też. - powiedział, a wtedy przez głowę przeleciało mi nasze pierwsze spotkanie. W Paryżu, na wierzy kiedy bałam się podejść do barierki.
- Pamiętasz kiedy pierwszy raz się spotkaliśmy ? - zapytałam.
- Nie mógłbym tego zapomnieć. - odpowiedział.
- Wtedy powiedziałeś dokładnie to samo, że jeśli spadnę ty spadniesz razem ze mną. - powiedziałam. - Poczułam się wtedy tak bezpiecznie. - uśmiechnęłam się. - To mogę już otworzyć te oczy ? - zapytałam ponownie.
- Tak, teraz możesz. - odpowiedział.
Otworzyłam oczy i zobaczyłam dość stromą górkę, sanki i obok mały, przytulny drewniany domek.
- Ja jadę z tyłu. - oświadczył Hazza.
- Specjalnie, żebym to ja pierwsza wylądowała w śniegu. - zaśmiałam się po czym pocałowałam go delikatnie w usta i mocno przytuliłam.
Usiedliśmy na sankach i oczywiście zjechaliśmy. Harry zabrał sanki i szliśmy na górkę jeszcze raz. Teraz już nie miałam przy sobie podpórki więc w połowie drogi poślizgnęłam się i runęłam na ziemię. Styles zamiast mi pomóc to stał obok i śmiał się w najlepsze. Ulepiłam więc kulkę śniegu i rzuciłam w niego. Na szczęście albo i nieszczęście trafiłam w samą twarz.
- To był twój błąd. - powiedział z powagą.
Z piskiem zakryłam swoją twarz. To była moja obrona przed śniegiem w oczach, nosie i ustach przez pięć lat. Jednak Harry był sprytniejszy i najpierw mnie połaskotał żebym zdjęła dłonie z twarzy, a później wysmarował mnie śniegiem. Tak rozpętała się wojna. Do końca drogi rzucaliśmy w siebie śniegiem.

Oczami Lily

Właśnie byłam w pokoju hotelowym mojego Niall'a. Cieszę się, że jednak z nim jestem. Teraz widzę, że odmówienie to byłaby najgorsza decyzja w moim życiu.
Siedzieliśmy na kanapie i karmiliśmy siebie nawzajem popcornem, gdy nagle ktoś zapukał do drzwi.
- Pójdę otworzyć. - oświadczył Niall.
Już po paru sekundach dało się słyszeć ten piskliwy głos osoby której nie szczególnie lubię.
- Cześć Jamie. Co ty tutaj robisz ? - zapytał Horan.
- Wyszukałam gdzie akurat przebywacie no i z braku wolnego czasu przyleciałam. Taka tam niespodzianka.- powiedziała ucieszona i rzuciła mu się na szyję.
- Cześć Jamie ! - krzyknęłam i pomachałam w jej stronę.
- Lily ? A co ty tutaj robisz ? - zapytała już z mniejszym entuzjazmem.
- Przyszłam odwiedzić mojego chłopaka. - powiedziałam wstając z kanapy i podchodząc do Niall'a.
- O ! To wy jesteście razem ? - zapytała spoglądając na nas.
- Tak.  - odpowiedział Niall.
- Ładnie razem wyglądacie. - stwierdziła sztucznie się szczerząc.
- Dzięki.- odpowiedzieliśmy razem.
- To co robimy ? - zapytała Jamie.
- Możemy obejrzeć jakiś film. - zaproponował Niall drapiąc się po szyi.
Przyjaciółka Horana nic nie odpowiedziała tylko rozsiadła się na kanapie. Niall poszedł zrobić popcorn, a ja miałam poszukać jakiegoś filmu.
- Na jak długo zostajesz ? - zapytałam przeglądając płytki.
- Szczerze to nie wiem, jak najdłużej. - odpowiedziała, a ja spojrzałam na nią pytającym wzrokiem. - Ciesz się Niall'em póki możesz kochana. Zrobię wszystko by on był mój. - powiedziała nieco ciszej z chytrym uśmieszkiem.
- To co powiesz na The Ring ? - zapytałam zupełnie ignorując jej wypowiedź.
- Wszystko jedno. - odpowiedziała.

Oczami Alexis

Harry trzymając mnie na rękach wniósł do domu. Postawił na nogach, przywarł do ściany i zaczął całować. Zaczynając od szyi, a kończąc na moich ustach.
- Kolacja chyba może poczekać ? - zapytał między pocałunkami.
- Nawet nie jestem głodna. - odpowiedziałam.
Mój chłopak podniósł mnie i nie przestając całować zaniósł do sypialni. Położył na łóżku i usiadł na mnie okrakiem. Wplątałam ręce w jego loczki i przyciągnęłam jeszcze bliżej. Jego ręce błądziły pod moją bluzką. Nawet nie zauważyłam kiedy zniknęła z mojego ciała. Nie pozostałam mu dłużna, pozbyłam się jego swetra. Było mi zdecydowanie za gorąco. Ubrania rzucane były w każdy kąt pokoju. Kiedy byliśmy już zupełnie nadzy on spojrzał na mnie pytająco na co ja go pocałowałam dając mu zgodę na dalsze działania.
Czy ja tego chciałam ?
Nie jestem w stanie odpowiedzieć na to pytanie. Zawsze chciałam to zrobić po ślubie z mężem, ale teraz wiem że kocham Harry'ego. Przy nim czuję się bezpieczna, przy nim jestem w stu procentach sobą.

__________________________________________________

Hello !

Taka mała niespodzianka ; p

Napisałam ponieważ pisaliście, że nie wytrzymacie.

Miałam akurat chwilę wolną i postanowiłam napisać. Wyszło z tego ....... takie ...... coś.

Proszono mnie o sceny +18 .... starałam się, ale jak widać nie wyszło mi.

Nie wiem jak mam pisać takie rzeczy ....  xd.

Tak, tak wiem jestem głupia, nie raz to słyszałam.

W każdym razie, nie wiem kiedy będzie następny rozdział. Wolę nic nie obiecywać.
UWAGA

Ostatnio byłam na zajęciach tanecznych no i wpadłam na pewien pomysł na nowe opowiadanie.

Bardzo lubię opowiadania o tym, że dziewczyna tańczy, poznaje One Direction, zakochuje się itp itd. Życie  się układa. W nowym opowiadaniu które napisze ... nie wiem kiedy, będzie zupełnie coś innego. 

Główna bohaterka będzie chodzić na taniec tylko po to by schudnąć ( problem XXI wieku ). 

Owszem poznaje One Direction i zakochuje się w jednym z nich, lecz przez te zajęcia taneczne odmienia się całe jej życie.

To będzie jak dorastanie, jesteś dzieckiem i najgorszym twoim problemem jest, którą lalkę wybrać a na drugi dzień dorastasz i nic już nie jest tak proste jak kiedyś. 

Co byście wybrali ?
Dostanie to na co pracowało się i poświęcało dużo czasu, czy miłość ?

( piszcie co byście wybrali i czy jest to dobry pomysł, czy będziecie czytać )

Do następnego O.;*

UWAGA !

Na samym początku od razu przepraszam, że tak zaniedbałam tego bloga.

Nie zwalam tego na szkołę czy sprawy prywatne ponieważ ostatnio miałam dużo czasu by napisać rozdział.

Niestety albo i stety nie miałam weny. Napisałam jedno zdanie, a zaraz potem je skreśliłam.

Rozdział 14 postanowiłam dodać w grudniu jako prezent Mikołajkowy, a wiecie dlaczego ?
Hmm chciałam wam napisać, ale jednak postanowiłam, że będzie to niespodzianka.

Dla niecierpliwych zapraszam na bloga GlassHeart znacznie różniącym się od pozostałych opowiadań które czytałam ------------ > http://i-hope-it-gives-you-hell.blogspot.com

Dla przyjemności możecie również posłuchać tego ========= >> http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=L9sWK9nYRgw

Rozdział 13

W tym samym czasie oczami Niall'a.

Udało mi się zaprosić Lily na randkę i szczerze myślałem, że to będzie trudniejsze. Zarezerwowałem całą restaurację specjalnie dla nas. Posłałem limuzynę po moją księżniczkę. Pewnie trochę się zdziwi, gdy w środku zamiast mnie będą siedzieli Lou i Zayn.  Ubrałem niebieską koszulę w czarną kratkę, czarne długie spodnie i czarne adidasy. Poprawiłem swój nieład na głowie i poszedłem do restauracji. Po drodze kupiłem bukiet czerwonych róż. 
Gdy dotarłem na miejsce wszystko było gotowe. Nakryty stolik, na podłodze płatki róż,  gitara oraz lekko przygaszone światła. Dostałem sms'a, że są na miejscu. Po chwili ujrzałem ją. Ubrana w kremową sukienkę do połowy ud z falowanymi włosami. Od razu zrobiło mi się gorąco. 
- Cześć. - szepnęła.
- Witaj. - ucałowałem jej policzek po czym wręczyłem bukiet róż.
Dziewczyna powąchała jedną z nich.
- Dziękuje. - uśmiechnęła się.
- Zapraszam księżniczkę. - odsunąłem jej krzesło, a gdy usiadła lekko przysunąłem do stolika.
- Jak zwykle czarujący Niall. - zaśmiała się.
- Staram się. - puściłem do niej oczko.
Przyniesiono nam dania, czyli kurczaka i frytki oraz wino. 
Jedliśmy w ciszy może dlatego, że gdy przy jedzeniu się gada to się w brzuchu źle układa, a może po prostu byliśmy skrępowani, by cokolwiek zacząć. Po zjedzeniu posiłku odważyłem się, kiwnąłem by jeden z kelnerów przyniósł mi gitarę. Ja tymczasem wstałem, podałem Lily rękę którą ujęła i poprowadziłem nas na zewnątrz. Usiedliśmy na jednej z ławek.
- Zobacz tam. - pokazałem na niebo.
- Piękne gwiazdy. - powiedziała zapatrzona w niebo.
- Gwiazdy świecą po to, by każdy mógł znaleźć swoją. - powiedziałem po czym chwyciłem jej rękę.
- Niall ... - nie pozwoliłem jej dokończyć.
- Nie teraz. Nic nie mów. - podano mi gitarę.
Odpowiednio ją chwyciłem i zacząłem grać Worldwide -BTR.
- Czekaj chwilę zanim powiesz jak Ci minął dzień?
Bo tęskniłemZa Tobą przy moim boku - spojrzałem w jej oczy pełne zdziwienia.
- To nie jest łatwe przeprowadzać się z miasta do miasta
Po prostu wstań i idź .. 

Ale przedstawienie musi trwać, a ja potrzebuję ciebie żebyś była silna - po tych słowach zrozumiała o co mi chodzi. Do jej oczu zaczynały napływać łzy.

-Nigdy, nigdy, nigdy nie jest tak daleko jak ci się wydaje

Wkrótce będziemy razem - spuściła wzrok i zaczęła patrzeć na swoje buty.

- Paryż, Londyn, Tokio

Tam mam tylko jedną rzecz do zrobienia  

Powiedzieć ci dobranoc przez telefon każdej nocy I trudno mi się znów żegnać ale
Kochanie, to nie potrwa długo

Jesteś tą, na którą czekam.

Bo Ty masz moje serce -  gdy skończyłem śpiewać i grać odłożyłem gitarę na bok. Chwyciłem Lily za podbródek i zmusiłem do spojrzenia na mnie.

- Będzie ciężko, ale nigdy nie jest tak daleko jak nam się wydaje. Jestem w tobie zakochany po uszy, a pomyśleć że wystarczyło do tego kilka dni. Ta piosenka, nie jest moja, ale jest całą prawdą. - mówiłem patrząc jej w oczy. - Pytanie tylko czy ty jesteś gotowa, czy ty czujesz to samo do mnie co ja do ... - najwyraźniej nie potrafiła poczekać aż skończę, musiała mnie pocałować.

- To znaczy że zgadzasz się być moją dziewczyną ? - zapytałem, a ona odpowiedziała mi kolejnym pocałunkiem. - To znaczy że tak. - zaśmiałem się.

Dzień koncertu.

Oczami Alexis.

- No nie wierze, że to zrobiłaś. - powiedziałam przygotowując razem z Adams ubrania na koncert.

- To lepiej uwierz. - zaśmiała się. - Nie chciałaś po dobroci pójść na koncert to obmyśliłam plan. Oboje przedtem byliście tacy nieszczęśliwi, a teraz aż tryskasz szczęściem i od na pewno też. - powiedziała.

- Dziękuje. - podeszłam do niej i mocno ją przytuliłam.

- Dobra, dobra koniec tych czułości. Za nie całe pół godziny mamy limuzynę, a my jeszcze nie gotowe. - powiedziała po czym odepchnęła mnie i wróciła do poprzedniej czynności.

Po dwudziestu minutach ubrane na koncert czekałyśmy przed moim domem. Gdy zza zakrętu wyjechała limuzyna z napisem " One Direction " oraz okładką ich płyty spojrzałyśmy na siebie zdziwione. Z auta wysiadł Louis. 

- Patrzcie co załatwił nam manager za naszą ciężką pracę ! - krzyknął uradowany.

- Spokojnie, spokojnie. - zaśmiałam sie.

Później wysiadł Niall, który podbiegł do Lily i ją pocałował. 

- Awww. - jęknęłam. - Oni są słodcy. - uśmiechnęłam się.

- No przepraszam, a ja to co ? - upomniał się mój Harry podchodzący do mnie.

- Ty to jesteś tak słodki, że aż brak słów. - powiedziałam rzucając mu się na szyję.

- Tak słodki , że weźmiesz gryza i się zrzygasz. - skomentował Zayn. 

- Oj Zayn po prostu samotność cię dobija. - powiedział Liam.

- Oczywiście, bo mam mało problemów. - powiedział Zayn.

- Problemy ?! - oburzył się boo bear. - To nie tylko problemy. Masz kogo pocałować, przytulić. Masz do kogo gębę otworzyć. - dodał.

- O tego mam misia, psa, co najwyżej to was. - powiedział.

- To wy się całujecie ? - zapytała wystraszona Lily.

- Co ?! Nie ! W policzek, znaczy. - tłumaczył Zayn na co wszyscy wybuchli niekontrolowanym śmiechem.

- Nie żeby coś, ale spóźnimy się na koncert jeśli zaraz nie pojedziemy. - powiedział Liam.

Wsiedliśmy do limuzyny i w świetnych nastrojach pojechaliśmy na koncert chłopaków.

- Harry ! Czekaj, daj z siebie wszystko. - powiedziałam przed wejściem chłopaków na scenę i pocałowałam go.

- Teraz już na pewno dam. - uśmiechnął się i pobiegł za chłopakami na scenę.

Razem z Lily stałyśmy za kulisami, dołączyły jeszcze do nas Danielle i Eleaonor.

Koncert dobiegał końca, a fani dopiero się rozgrzewali. Z dziewczynami byłyśmy zachwycone, panowała nieziemska atmosfera. Trudno to opisać, coś niesamowitego.

Nagle w połowie piosenki One Thing zgasły światła, wyłączyli muzykę. Spojrzałam na dziewczyny które uśmiechały się od ucha do ucha.

Zaświecił jeden reflektor, który wskazywał na środek sceny, gdzie stał Harry.

- Jest tutaj z nami dzisiaj pewna osoba, osoba w której jestem szalenie zakochany. Nigdy nie dam ci odejść. - powiedział.

 -To jest marzenie, które goniłem

Chcąc tak źle, by to stało się rzeczywistością
I kiedy trzymasz moją dłoń, wtedy rozumiem
Że tak ma być, bo kiedy kochanie jesteś ze mną - spojrzał w moją stronę i pokazał serce. 

- To tak jakby anioł przyszedł i wziął mnie do nieba

Jak Ty byś mnie wzięła do nieba, dziewczyno
Bo kiedy wpatruję się w Twoje oczy, nie mogłoby być lepiej
Nie chce, żebyś odeszła, oh nie -  patrzyłam na niego jak zaczarowana, z oczu właściwie już dawno poleciał łzy. 

Tuż po występie zakończył się koncert. Chłopaki od razu pobiegli do swoich dziewczyn, a Harry stanął naprzeciwko mnie i spojrzał mi w oczy. Nie mogłam dłużej czekać musiałam go natychmiast przytulić, pocałować, więc rzuciłam się na niego i mocno wtuliłam.

- To znaczy, że zaczynamy wszystko od nowa ? - zapytał.

- Tak.- odpowiedziałam. - Jestem Alexis. - oderwałam się od niego i podałam mu rękę.

- Chwila ! Nie aż tak od nowa. - powiedział wystraszony.

- Żartowałam. - zaśmiałam się.

- Żartować ci się zachciało, śmiać tak ? - zapytał, na co ja jeszcze bardziej się zaśmiałam.

Harry przerzucił mnie przez ramię i pobiegł w stronę garderoby. Moje wrzaski i groźby " powrotu do samego początku " na niego nie działały. Wparował do garderoby i rzucił mnie na kanapę. Usiadł na mnie okrakiem i zaczął łaskotać.

- Teraz będzie śmiesznie. - powiedział po czym zaśmiał się jak szalony naukowiec.

Śmiałam się jak głupia i błagałam żeby przestał. Kiedy już się nade mną zlitował pochylił się i złożył na moich ustach namiętny pocałunek i oczywiście na jednym pocałunku się nie zatrzymało. Nie zrobiliśmy TEGO, ale całowaliśmy się jak jeszcze nigdy. 

_________________________

Witam was po tej przerwie  ; )

Trudno mi było napisać ten rozdział.

Zupełnie pustka, ale mam nadzieje, że wam się choć trochę spodoba.

Jeśli ktoś to w ogóle czyta xd.

Zaczęła się szkoła, dla mnie nowa szkoła .... liceum.

Wiadomo, że będzie ciężko i musicie się uzbroić w cierpliwość co do rozdziałów.

Pisaliście pod poprzednimi że chcecie żeby było więcej przeszkód i żeby byli już razem, że ile mogą cierpieć.

Postaram się zrobić tak żeby to wszystko pogodzić.

Po za tym mam pomysł na zakończenie, ale jeszcze nie mam zamiaru go kończyć. 

Do następnego

O. ; *

Uwaga !

Mam do was dla mnie wielką, a dla was małą prośbę.

Zagłosujcie na mnie, jeśli oczywiście lubicie moje opowiadanie

http://wymarzony-swiat-z-1d-official.blogspot.com/

Mam numer 1.

Z góry dziękuje 

Przepraszam

Dziękuje wam bardzo za te komentarze i za to że aż 17 osób obserwuje mojego bloga.

Dla mnie jest to bardzo ważne i dziękuje wam z całego serca.

Właśnie ... serce. Muszę zawiesić bloga na jakiś czas ... nie na długo. Do końca wakacji może.

Przepraszam, ale nie ostatnio ... po prostu nie idzie mi za dobrze w sprawach sercowych. Na podstawie tego co się stało ... można by nakręcić kolejny odcinek mody na sukces.

Skomplikowane .... i nie życzę tego nikomu.

Mam nadzieje, że mnie zrozumiecie i nie będziecie źli za to że zawieszę bloga.

Gdybym teraz pisała ... zawaliłabym totalnie wszystko.

Gdy wszystko się wyjaśni i będzie okej, wrócę, obiecuję.

Dziękuje wam jeszcze raz i przepraszam.

Do następnego 

O.;*

Rozdział 12

Oczami Lily


Właśnie miałam dzwonić do Alexis w sprawie koncertu chłopaków. Miesiąc temu dzwonił do mnie Niall z wiadomością, że będą grali w Nowym Jorku i zostaną na święta. Oczywiście One Direction załatwili nam bilety. Wszystko wdawałoby się okej, tylko, że ona jeszcze nic nie wie i jak znam życie trudno będzie ją przekonać do pójścia na koncert. 
Chwilę się zamyśliłam co mam jej powiedzieć, a później nacisnęłam zieloną słuchawkę.
- Hej Lily. - po paru sygnałach usłyszałam jej głos. Tak strasznie za nią tęskniłam, za naszymi nocnymi pogadankami, za mówieniem po angielsku z tym francuskim akcentem. 
- Siema Alexis ! - krzyknęłam do słuchawki.
- Spokojnie, spokojnie słyszę cię, nie musisz krzyczeć. - powiedziała śmiejąc się.
- Wiesz, że One Direction mają koncert w NY ? - zapytałam niepewnie.
- Tak, wiem. Piszą o tym we wszystkich gazetach, mówią w telewizji, radiu. Słuchać już się tego nie da. - odpowiedziała.
- Czyli nie mam na co liczyć, żebyś poszła ze mną na koncert ? - zapytałam.
- Oczywiście że nie. - odpowiedziała oburzona.
- No szkoda. - westchnęłam. 
Ona musi iść na ten koncert ! Nie ma mowy, Harry się załamie. Trzeba ją jakoś zaciągnąć, nie po dobroci to siłą.
- Lily, jesteś tam ? - zapytała.
- Co ? Tak, tak jestem. - odpowiedziałam. - W każdym razie, będę w NY. - dodałam.
- Na ile ? - zapytała.
- Tydzień. - odpowiedziałam.
- To się spotkamy, jeśli chcesz to możesz u mnie zamieszkać na ten czas. - zaśmiała się.
- Jeszcze o tym pogadamy, a teraz muszę kończyć. Zadzwonię później, pa. - zakończyłam rozmowę.


Oczami Niall'a


Od godziny całą grupą siedzimy w salonie gapiąc się na mój telefon. Dzisiaj Adams miała dać znać co i jak w sprawie koncertu. Gdy telefon zaczął dzwonić pierwszy przechwycił go Lou. Miał już odebrać, gdy bezczelnie z rąk wyrwał mu go Hazza.
- Muszę się dowiedzieć. - powiedział kiedy Tomlinson zmroził go wzrokiem.
- Mam pomysł ! - krzyknąłem wyrywając komórkę z rąk Styles'a. Nacisnąłem zieloną słuchawkę i włączyłem na głośno-mówiący.
- Lily. - szepnąłem- I jak ? - zapytałem.
- Cześć, ze mną nie ma problemu, ale Alexis nie chce iść. - odpowiedziała.
- Ona musi przyjść. - powiedział załamany Harry. - Mam już nawet plan jak ją odzyskać. Tak się staram, a ona zepsuje to wszystko, bo nie przyjdzie. - warknął. 
Wiedziałem, że był nieźle wkurzony. Nigdy nikt mu nie odmówił, zawsze dostawał to czego chce. Prędzej czy później. - Ona będzie na tym koncercie czy tego chce czy nie. Choćbym miał przeszukać całe miasto by ją znaleźć i siłą zaciągnąć. - powiedział ze łzami w oczach.
Nie wiem czy Alexis zdaje sobie z tego sprawę co ona z nim wyprawia. Jeszcze nie widziałem go płaczącego przez dziewczynę. Musiał się biedaczek zakochać na całego.
- Harry, nie wszystko stracone.- powiedziała.
- No, Styles nie płacz już. Odzyskamy ci Jarrell. - powiedział Lou klepiąc go po ramieniu.
- Ja wcale nie płaczę. - oburzył się loczek. - Tylko coś mi wpadło do oka. - dodał.
- Wmawiaj to sobie. - powiedział Zayn.
- Okej, jeszcze się zgadamy co i jak. - powiedział Liam. - A teraz przekazuje ci twojego Niall'a. - dodał.
Zmroziłem go wzrokiem, wyłączyłem głośno-mówiący tryb i przycisnąłem słuchawkę do ucha.
- Co słychać ? - zapytałem.
- W tej chwili to wrzeszczącą na kota mamę. - odpowiedziała na co się zaśmiałem. - No i ciebie. - dodała.
- Tęsknie za tobą. - powiedziałem.
- Ja też, ale za niedługo się spotkamy, więc głowa do góry. - zaśmiała się.


Dwa dni przed koncertem


- Haroldzie, jak zaraz nie ruszysz swojego jakże zacnego tyłka to spóźnimy się i pojadą bez nas ! - wydarłem się po czym zniosłem swoje walizki do busa, były strasznie ciężkie, ale tam znajdowały się najcenniejsze rzeczy ... jedzenie.
- Już jestem, plebsie. - powiedział do mnie uradowany Hazza.
- Co ty taki szczęśliwy ? - zapytał obok stojący Liam.
- Jedziemy do Nowego Jorku, jestem pewny, że wszystko będzie dobrze. - odpowiedział.
- Nie widzę innej opcji. - powiedział Zayn. - Ten plan jest tak idealny, że nie może się nie udać. - dodał.
- Więc, Harry szykuj się na noce spędzone na wycieraczce. - powiedział Lou.
Harry wywrócił oczami, wziął swoje bagaże i również zaniósł do tour busa.
Gdy byliśmy już w drodze usiadłem na kanapie i wyciągnąłem komórkę. Wykręciłem numer do Lily i nacisnąłem zieloną słuchawkę.
- Cześć śliczna. - powiedziałem gdy usłyszałem jej słodki głos mówiący " Halo ? "
- Cześć Niall. - zaśmiała się.
- Co tam u ciebie ? - zapytałem.
- Wszystko okej. - odpowiedziała. - A u ciebie ? - zapytała.
- Również. - odpowiedziałem. - Wszystko gotowe ? - zapytałem.
- Tak, na jutro jestem umówiona z Alexis przy fontannie w parku o godzinie dziesiątej. Mam nadzieje, że Harry tego nie spapra. - odpowiedziała.
- Jak spapra to dostanie w pysk nie tylko od Alexis, ale i ode mnie i całej reszty. - zaśmiałem się. - Skoro oni będą się godzić to pewnie nie będziesz miała nic przeciwko jeśli cię porwę. - powiedziałem.
- Jeśli nie będę miała nic przeciwko to to już nie będzie porwanie. - powiedziała.
- To w takim razie idziemy na randkę. - powiedziałem po czym nie dając dojść do słowa dziewczynie, rozłączyłem się.


Dzień przed koncertem
Oczami Harry'ego


Dochodziła godzina dziesiąta. Ukryłem się za fontanną by nikt mnie nie zauważył. Miałem na sobie czarną zimową czapkę i kaptur by mnie nie rozpoznano. 
Rozglądałem się po parku, aż w końcu zobaczyłem ją. Usiadła na jednej z ławek i zaczęła się rozglądać za jej przyjaciółką. Niepewnie więc wyszedłem z ukrycia i skierowałem się w jej stronę. Usiadłem obok niej na ławce, nie rozpoznała mnie.
- Na kogo czekasz ? - zapytałem.
- Na przyjaciółkę, zaraz tu będzie. - odpowiedziała nie patrząc na mnie.
- Czekasz na Lily Adams. - powiedziałem odkrywając lekko moją twarz.
Spojrzała na mnie i chciała już wstać, lecz złapałem ją za nadgarstek i przyciągnąłem ją by znowu usiadła.
- Porozmawiajmy. - poprosiłem.
- Nie mamy o czym. - powiedziała próbując się wyrwać. - Gdzie Lily ? - zapytała.
- Nie przyjdzie. - odpowiedziałem.
- Więc to było zaplanowane ? - bardziej stwierdziła niż zapytała.
- Proszę daj mi szansę. - powiedziałem.
- Odejdź stąd.- powiedziała błagalnie.
- Zróbmy tak. Popatrz w moje oczy, nie uciekaj wzrokiem i powiedz, że nic do mnie nie czujesz, że mam odejść. - powiedziałem łapiąc ją za ramiona. - Wtedy odejdę. - puściłem ją i czekałem na jej reakcje.
Spojrzała głęboko w moje oczy i już otwarła usta by coś powiedzieć, jednak po chwili je zamknęła. Do jej oczu napłynęły łzy, przymknęła je lekko i spuściła głowę w dół.  Nie wiedziałem co mam zrobić, pocałować ją - może mnie odepchnąć, a tego bym nie zniósł. 
Z powrotem spojrzała mi w oczy, wzięła głęboki wdech i powiedziała.
- Czuję coś do ciebie i nie odchodź. - po czym wtuliła się w mój tors. 
Lekko ją od siebie odsunąłem i pogładziłem ręką jej policzek. Dziewczyna nie czekając na nic wpiła się w moje usta. To nic, że była zima, był mróz ... nam było ciepło. Moglibyśmy siedzieć na tej ławce w samych kąpielówkach, a i tak byłoby nam jeszcze gorąco. 

___________________________

Cześć ; )

Na początek chciałam was zaprosić na mojego drugiego bloga jeszcze raz 

 http://the-x-love.blogspot.com/

To dopiero 1 rozdział i akcja będzie się rozkręcać dopiero gdy wkroczą One Direction.

Teraz sprawy dotyczące tego bloga.

Rozdział miał wyjść dłuższy, ale nie miałam weny ; /
W następnym dowiemy się co się działo u Niall'a i Lily... tylko pytanie do was ... mają być razem czy Niall ma coś spaprać ? xd.

Od 30.07 do 10.08 mnie nie będzie. Jadę na kolonie i też przy okazji jestem chora ... to mi się udało, nie ma co ; /

Do następnego

O.;*